เด็กวิศวะ มศว คนนี้น่ารักจัง หาตัวอยู่ใครรู้จักบอกเค้าโหนยย ><"

คือแอบปลี้มผู้ชายคนนึงคะ คือเขาก็ไม่ได้หล่อมากนะคะแต่เขาทำตัวน่ารักอ่ะคะ แบบว่า เอิ่มม จะอธิบายยังไงดีอ่า ก็ที่เราเจอเขาครั้งแรกก็ที่ห้างแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่เนี่ยแหละค่ะ เดินสวนกันคะ ตอนนั้นไม่ได้สนใจอะไรมากหรอก เขาใส่เสื้อคอปกสีเลือดหมู กางเกงยืนส์ รองเท้าแตะ มีกระเป๋าผ้าสีขาวลายการ์ตูน แล้วเผอิญหันไปมองดูตรงเสื้อเขาขึ้นมาค่าา เห็นเป็นรูปเกียร์สีแดงตรงอกซ้าย ตอนนั้นเราก็รู้แค่ว่าเขาเรียนวิศวะอ่ะคะ แต่เราก็ไม่ได้รู้อะไรมากกว่านั้นค่ะ แล้วพอตกเย็นเราก็ไปออกกำลังกายกับเพื่อนที่ มช ค่ะ เราก็ไปวิ่งที่สวนแถวๆศาลาธรรมอ่ะคะ แล้วก็บังเอิญเจอเขาอีกค่ะ เราก็บอกเพื่อนว่า แกๆ เจอคนที่สวนกันตอนเดินห้างด้วยอ่ะ เพื่อนก็ตอบว่า "ทำไมอ่ะชอบหรอ ไปขอเบอร์เลยดิ ห้องว่าง 555" เราก็ตอบไปว่า "บ้าหรอไม่ได้ชอบเว้ย" เราก็วิ่งๆไปซักพักค่ะ แล้วเราก็นั่งพัก ตอนนั้นก็หันไปมองเขานะคะแล้วเราก็ตะลึงกับสิ่งที่เขาทำค่ะ....
เขานอนเล่นกะหมาและวิ่งเล่นกับมันค่ะ คือเราหันไปมองเขาตอนเขากำลังกลิ้งเล่นกับหมาชิวาว่าอ่ะคะ ตอนนั้นเราก็คิดว่าเขาบ้ารึป่าวนะ แต่ดูไปดูมาแล้ว....
น่ารักอ๊าา ตอนนั้นแบบนั่งมองเพลินเลยค่ะ อยากเป็นหมาเลยอร๊ายย ><" ดูเป็นคนไร้เดียงสาเลยคะ ดูเป็นธรรมชาติแบบสุดๆ โอยยยย จะละลายยย ซักพักนึงเพื่อนเขาก็มารับค่ะ แล้วนั่งฟีโน่สีม่วง(จำได้ แต่ไม่เห็นทะเบียน!!) ไปเฉยเลย เดี๋ยววว ไปหน๊ายย ฮืออๆกำลังเพลินเลยอ่ะไปซ่ะและ T^T เรารีบไปหาเพื่อนเลยค่ะบอก ยิ้มงง เอารถมายืมก่อนน กูจะไปหา เอ้ย กูจะไปขับรถเล่น แต่ก็.....ไม่ทันค่ะหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ แง๊ๆ แต่แล้วเหมือนความดีที่สะสมไว้ยังมีอยู่ ประมาณ 3 ทุ่มคะ เราออกมาเดินเล่นที่อ่างแก้วค่ะ(เผื่อจะได้เจอเขาอีก -//////-) แล้วก็เจอค่ะ กรี๊ดดดด!! นี่เนื้อคู่ใช่ม๊ายยย เราเจอเขาที่อ่างแก้วคะ ตอนนั้นเห็นเขาเดินอยู่คนเดียวด้วย เรานี่รีบเดินตามเลยคะ แต่ยังมีโชคร้ายค่ะ เพื่อนเขาดันเดินมาหาพอดีคะ เรานี่หยุดเลย หาที่นั่งแล้วแอบทำเป็นเล่นโทรศัพท์เลยคะ(แล้วแอบมอง -3-) แล้วโอกาสก็เหมือนจะมานะคะ จู่ๆเพื่อนเขาก็หายไปไหนไม่รู้คะ เรานี่แบบ ได้แค่ชื่อก็ยังดี แต่มันก็ไม่ได้จังหว่ะอีกคะ เขาหยิบโทรศัพท์มาคุยคะ เราก็สังเกตุท่าทางของเขานะคะ เขาก็คุยไปยิ้มไปอ่ะคะ ดูหน้าเขามีความสุข เรานี่คิดในใจเลยว่า เขาคุยกับแฟนรึเปล่า ตอนนั้นรู้สึกแบบ อ๊ากกก ทำไงดีอ่ะ อยากรู้จักแต่ไม่กล้าไปทักเลย )): แล้วเราก็มัวแต่นั่งคิดเพลินๆคะ เขาหายไปเฉยเลย ดิฉันนี่ลุกขึ้นเลยคะ หันซ้ายหันขวาหาเลยคะ พ่อหมาชิวาว่าของช๊านไปไหนแล้ววว แล้วก็เจอคะ เขาไปอยู่ที่มอไซค์ฟีโน่สีม่วงคะ เราเห็นเขาหยิบถุงไรมาก็ไม่รู้คะ เราก็เดินๆวนๆอยู่แถวนั้นคะ ถุงที่เขาถือมาก็คือ....... ข้าวกะกับข้าวคะ (จะมานั่งกินตรงนี้หรออ O_o!!) แต่ว่าไม่ใช่คะ เขาเอามาให้หมาแถวนั้นคะ โอ้ มาย ก็อดดดด นี่จะน่ารักไปถึงไหนเนี่ยคะพ่อคูณทูลหัววว!! เรานี่โอ้ยยย ต๊ายตาย ชั้นจะหาแฟนแบบนี้ได้ที่ไหนเนี่ย คือเราหลงไปแล้วคะ เขาน่ารักมากเลยคะ ให้ข้าวหมาแถมยังนั่งเล่นกับพวกมันอีกด้วยคะ ท่าท่างเขาดูเป็นเด็กจริงๆคะ ยิ้มแย้มได้แบบ เฮ้ออ กรูจะละลายแล้ววว เราได้แต่ยืมเคลิ้มมองอ่ะคะ มาป้อนข้าวเราบ้างสิเธอออ แล้วเขาก็กำลังจะกลับคะ เรานี่ลุกลี้ลุกลนมากว่าจะเอาไงดี เดินไปคุยเลยดีไหม คงยังไม่มีแฟนนะ หรือมีแล้วว่ะนิสัยน่ารักแบบนี้ โอ้ยๆ คิดไปคิดมา เขาขับรถผ่านไปกับเพื่อนต่อหน้าเลยคะ T^T ฮือออออ ไปซ่ะแล้วว แต่โชคดีก็ยังมีอยู่คะ ที่ตอนเขาขับผ่านไปเราเห็นที่แขนเสื้อด้านซ้ายเขาคะ เห็นเป็นคำว่า SWU คะ เราก็พอรู้คะว่าตัวย่อของ มศว นี่น่า
เด็ก มศว หรือนี่ หลังจากคืนนั้นก็ไม่เจอเขาเลยคะ ใครรู้ตัวว่าเป็นเพื่อนเขาหรือรู้จักเขาช่วยบอกเราหน่อยนะคะ อยากรู้จักเธอเฉยๆน๊าาา(มั้ง) แต่อย่าไปบอกเขานะ เดะเรื่องของเราอาจจะไปทำให้เขาเดือดร้อนรึป่าวก็ไม่รู้(ถ้าเขามีแฟนแล้วนะ) T^T แง๊ๆ เด็ก มศว น่ารักอ่ะ ขอบคุณที่รับฟังคะ ขอบคุณคะ ^^
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่